AŞKIMA NA-MÜTENASİP
AÞKIMA NA-MÜTENASÝP
En sert iklimini yaþýyorsun
Sevgili aþk(ým) þimdilerde
Hatýr saymýyor rüzgarýn
Esip geçiyor anlýk heveslerin
Kaldýrýp bak baþýný
Arþ’ý alemden dökülüyor!
Sicim yaðýyor yüreðimize..
Ruhumun ekmeði, suyu, gözyaþým
Sürurum maþuk tebessümünde
Gitme gülümse geleceðimize
Isýrgan otlarýný, dikenleri batýrma yüreðime
Keskin uçlarýnla kanatma içimi..
Kalbin bilir mi?
Adabý muaþeret ne!
Nasýrlaþmýþsýn sanki
Umursamaz tavýrlardasýn
Aþkýma na-mütenasip hallerini görüyorum
Âma olsun bu gözler
Görmesin yüreðini baþka yüzlerde..
Þafak sökene dek
Kýyamdayým sey-rü seferde
Mýsralarýmýn özünde
Yüreðimin közünde
Dilimin tek sözünde
Sensin baki gönlümde..
Günüme þiirler
Anýma hüzünler düþüyor
Sebepsiz yumrukluyorum
Hýrçýn duvarlarýmý
Her hamlem karavana
Hýrsýmdan göremiyorum
Bildiðim gerçekleri..
Kýskançlýksa bu içimi kemiren
Homeros’un yýldýzýna yazýk!
Adý ’Aþk’ olmasýn bunun
Yüreðimi gün be gün bitiren
Ey þiir yürekli abidem..
Aþk’ý narýna yanmam artýk
Dilim ketum söylemez
Bir huzmecik yangýnýna
Meyletmem asla düþmem bir daha
Firaksa aþk’ýmýn hezimeti
Razýyým kýrarým kalemimi!
Kýrarým, giderim, dönmem geri...
Not:Naz anlayana niyazdýr,
Bilesin..
NEÞE CÖMERT___13 AÐUSTOS 2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.