Ölüyorum dost ölüyorum Bu býçak yüzlü gülümsemeler Ýçten içten parçalýyor ciðerlerimi Gecelerim de hain kalpler büyüyor Sabahlarým aðlýyor Sabahlarým dargýn güneþe…
Söyle dost vefayý görmüþlüðün var mý? Cam gözlerinde ýþýldadý mý sarý sýcaklýðýnda Vurdu mu yitik kentinin kapýlarýna Geç kalmýþlýðýn sesiyle Ben geldim dedi mi?...
Of ki dost of Tutamadým mertliðin ucundan Parçalanan avuçlarýmdan kayýp gittikçe Ellerim kanadý Özü toprak kokusuna bulanmýþ Ruhum çýðlýk çýðlýða Aynalara bakýyorum Ýki derin kuyu Çekiyor kaygan boþluðuna Yüzüm nerede dost yüzüm Maðlupluðumun örtüsü örtmüþ Dudaklarýmýn arasýný Suskunluðum diz boyu
Erguvani bir sema kefenim Bu güneþ ölümüm…
Çoðul yalnýzlýðým, Yüreðimin yaralý güvercini Hiç bitmeyen haykýrýþým Bu yorgunluk bir baþka Bir baþka bu bekleyiþ Ah benim yenik yaným Sýðdýramýyorum içime acýmasýzlýðý Ömür ince tel ayak uçlarýmda Bu dokunan rüzgar deðil Ateþ kelebekleri yakýyor tel tel saçlarýmý dilimde asýlý gül rengi bir veda sözü gidiyorum dost gidiyorum mor ölümler doðurmaya…
Sosyal Medyada Paylaşın:
senemgedikk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.