Çay Sevdası Betiği
Lâle bahçelerinde unutulur hayaller.
Titrek lamba ýþýðý üþütür duvarlarý.
Eliften ilham alan elif tavýrlý eller.
Suda aþka çevirir gönüldeki harlarý.
Ne pul ister ne yazý suda damýtýlan gül.
Kalpten kalbe yol bulur buðu bakýþlý peri.
Çaydanlýðýn sevgisi olur demliðe kakül.
Gönülden muhabbetle bahar olur zemheri
Bir renk ki ruha þifa fersiz bakýþlara fer.
Batýp giden güneþin kanayan yarasý mý?
Onun azmine ödül duru bakýþlý zafer.
Gül kokulu mahya mý has dudak arasý mý?
Onu yere indirmez hep götürür dudaða.
Zarafetten anlayan tüm çay sevdalýlarý.
Ve takýlýr gönülde ipek örülü aða.
Çatlatýr hasedinden nice edalýlarý.
Minyatür güzellikler onda gelirken dile.
Þeffaf ayrýntýlarý yüreklerde cem eder.
Buðu buðu güzellik onla döner sebile.
Atýlan þeker ile erir gönülde keder.
Çay sevdasý betiði muhabbetle yazýlýr.
Onu okuyanlarýn ýþýl ýþýl gözleri.
Rengiyle kokusuyla defineler kazýlýr
Sözlükler taþýyamaz ona dair sözleri.
Ankara, 02.08.2011 Ý.K
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.