Uykumdan uyandým az önce, Sersemledim! Karþýmda! Karþýmda bir çift gözü görünce... Rûyâsýn sandým! Kadehlere merhaba deyince... Küsmüþtüm oysa ben her þeye, Tâki! Tâki nefesini bende hissedince... Bak! Bak yine o tebessüm yüzünde... Mey damaðýmda sen misâli, Damarlarýmda adýn gezinince, Dura kaldým sensizliðinde öylece... Aþk ulu orta serilince, Serzeniþlere dahi aldýrmaksýzýn, El uzatýyor her yanýn... Kanasada her yanýn... Bulutlar kýrýlýyor sonra, Kan aðlýyor sanki gökyüzü, Toprak emiyor geride kalanlarý, Ýçine atýyor anlaþýlan yer yüzü... Þimdi uyandým! Gözümü ovaladým! Perdeyi araladým! Sokaklar ýslak! Tuhaf bir kýþ sabahý... Sen yoktun ama vardýn... Gülüþün hâlâ... Gülüþün hâlâ yaðmur sonrasý bir gökkuþaðý... Sosyal Medyada Paylaşın:
kocabey252 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.