Gitmiþlere kahroluyordum Neden gittiklerine deðil Kaybettiklerine üzülüyordum
Bir kumar gibiydi Ben verebilecek her þeyimi ortaya koydum O alabilecekleriyle oyuna katýlýyordu Ben kazanmak, kazandýrmak için vardým O sadece kazanmak için vardý
Oynuyordu oynuyordu, doymuyordu Alýyordu alýyordu, yetmiyordu Ne doydu ne de yetti
Sessizce kalktým masadan Kolumdan tutup " Gitme, kal " demiyordu Kahroldum ama genede gittim Çünkü, Bazen kalmak için gitmek gerekiyordu..
02.08.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kübra MEŞE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.