Yýllarca dinledin konuþmadýn
Her gün aðladýn yinede sustun
Yapýlan zulümlere katlanýp durdun
Yüreðim sýzlýyor, gördükçe halin.
Yarýlmýþ dudaðýn, akýyor kan
Korkuyla bakýyor gözün her an
Halini gördükçe alýyor beni hüzün
Yüreðim sýzlýyor, gördükçe halin.
Yýllar sonra dayanamayýp sordum
_Nezahat abla söyle bana,
Bunca eziyete niçin katlanýyorsun
Bilmem-ki daha neyi bekliyorsun.
Dedi__Çaresizim Çocuklarým…
Yanýma alsam onlara bakamazdým
Onlarý kimselere býrakamazdým
Anayým, yavrularým olmadan yaþayamazdým.
Ah Nebahat abla sana ne diyebilirdim!
Çare bilmiyorum-ki söyleyeyim
Anaydým bende seni çok iyi anladým,
…SUSTUM..!!
Ceyna
2007–09–07
Z_Evler
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.