Takvim yapraklarý hýzla,
Hazan yapraklarý gibi, dökülüyor.
Hayatýn cilvesi iþte
Ömrümüzü peþinden, usul, usul sürüklüyor .
Yaþam bu iþte! Ýlkbahar, Yaz, Sonbahar.
Hazan vakti, insanlar yolculuða çýkýyor.
Kýþ yolun sonu,
Üþütüp donduruyor herkesi.
Geriye hatýralar býrakýp,
Hüzünle yakar yürekleri.
Geçmiþe özlem, vardýr
Her yürek farklý, umutlar, özlemler gizler.
Bilirler her gün, her saat ödüldür bizlere.
Yýllar yýllarý hýzla devirir, önümüzde zaman çok az!
Her günümüz kýymetli, yaþayalým deyip dururuz
Yinede, beceremeyiz …
Ceynan_06_09_2007_Ýst.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.