Ben yalancý uykusundan uyandýðýmda gecenin Hiç insan yoktu yanýmda Ben baðýrdýðým zamanda yoktu kimseler Bir hayal düþlerdim karaltýlarda Ses duymak için çýrpýndým Parçaladým tüm gövdemi Ama kimsecikler duymadý iniltilerimi Kör gözler vardý sürekli Aþaðýlayan terk eden gözler Ýnsan gördüðünü unutur mu Kalbini satar mý hiç meteliðe Satarmýþ yaþadým gördüm
Daðýn eteðindeki insanlar Daðlarda yýkýlýr bir gün Nice sesler duyulur ardýndan Çýngýraklý sesler gelir gaibten Ýþte o gün ben geleceðim Ýntikam almaya deðil sizi kurtarmaya Yanýmda kimse olmayacak Ben kendim olacaðým bir tek Ama siz ben giderken yine olmayacaksýnýz
Erhan....Aralýk-1999
Sosyal Medyada Paylaşın:
eranyu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.