SEVGİLİYE...
Çöle dönmüþ bahtýma
Bir katre nigâh eyle
Açsýn gönlümün vahasýnda gamzelerin, yâââr!
Kýraç yazýlara düþ cemrelerle
Þarkýlar sensiz hicazkâr,
Bir içli keder ile dünyam tarumar,
Naðmelere kaptýrýp kendimi haykýrsam:
"Nerdesin nerde acep, gamla býraktýn da beni
Aradým çok aradým ey gözüm nuru seni"
Kalem yazmaz, gönül söylemez þimdi, vakit akþam
Kanar dili kalbimin, sözler aðlar içimde feryad figân.
Dön;
Dön de nefesime ses olsun geliþin
Nevbahara dönsün bütün zemheri iklimlerim.
Hasreti biter mi diye nârýyla yandýðým,
Bezm_i vuslatýna bir ömür gün saydýðým
Gözlerinde aþký bulup kaybolduðum
Bir bakýþýna ufuksuz yol olduðum,
Ýmkansýzým, yürek sýzým...
Kalmadý kirpiðimin araf’ýnda bir damla gözyaþým
Bir tebessümünü ihsan eyle
Kuþlar kanatlansýn gönlümde.
Mutluluðun gözünden süzdürme yaþlarý
Boþa çýkarma hiç yoksa, içimdeki tatlý telaþlarý
Bir kabus gibi söyletme ardýndan;
Geliþin bir muhal hayalmiþ ancak
Bir buselik seviþin mahþere mi kalacak?
Yüreðinin miracýna çýkamýyor sedalarým?
Gecenin ayazýna bak; aralamýþ hasret perdesini
Saat bile durmuþ sensizliðin girdabýnda
Uzaktan da olsa duyur sesini,
Umutlarýn kýrýldýðý yerde
Yak vuslatýn ateþini...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.