Merhaba kaderim merhaba...
Yine bir yenilgi sonrasý kapýndayým.
Biliyorum gidicek baþka hiçbir yerim, ya da sýðýnacak bir yer yok..
Tüm kaybediþlerimin sonrasý gibi bugünde kapýndayým,
Çaresiz... Periþan... Yapayalnýz...
Bugünde kaybettim son kalan umutlarýmý,
kimseyle paylaþamaya kýyamadýðým en temiz duygularýmý
ve kalbimin saðlam kalan tek can damarýný..
Artýk kalbim tam bir harabe yýkýk dökük periþan,
Yalnýzca Allah yaþamamý istediði için atýyor yoksa durdu duracak
ve bu zavallý beden öldü ölecek...
Hep bahar gelsin istemiþtim,
Hep çiçek açmak istemiþtim,
Hep mutlu olmak istemiþtim ama sen kader sen..
Hep yalancý baharlar sundun ömrüme,
Hep açmadan solan çiçekler serdin gönlüme
ve hep mutsuzluk verdin mutluluðun yerine...
Her gidenden sonra "bundan daha kötüsü ne olabilir" demiþtim
ve sen hep daha kötüsünü götürdün
"Þimdi ne kaldý?" Demeyeceðim.
Çünkü artýk öðrendim hep kalan biþeyler oluyor,
Ya da senin yaptýðýn gibi önce verip sevindirip,
Sonra alýp mutsuz ediliyorum..
Yeter artýk kader sana yalvarýyorum.
Vazgeçtim baharlardan...
Vazgeçtim çiçeklerden...
Vazgeçtim mululuklardan...
Vazgeçtim yaþamaktan...
Al git ne kaldýysa geriye al git..
Yeter ki acýtma gönlümü, yeter ki aðlatma gözümü..
Bitsin artýk herþey kader kapýna geldim..
Her defasýnda elimi boþ býraktýn, baþým önde kalbim kýrýk geri çevirdin..
Bu defa geri çevirme beni
senden birþey almaya deðil,
Sana canýmý vermeye geldim..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.