hüzne yağan şiir.....
Bir damla düþtü yalnýzlýðýn koynuna,
göðün yanaðýndan süzülerek aktý kanýma
gönül pencereme vuran damlalar gibi
kirpiklerin ok sanki, saplandý hayalime,
kanatýrcasýna yüreðini, karþýmda mahsun
ama tüm heybetiyle ayakta duran mor daðlarýn..
yorgun bir akþamýn telaþýnda hava,
caným yanýyor, hüznümün sebebi meçhul
sensizlik, týrnaklarýný batýrýyor ruhuma
kara bulutlar yaklaþýyor uzaklardan
gözyaþýyla sarmalýyor þehrimi bulutlar
seni bana getirecek bu hoyrat rüzgar
kalemimden süzülen mýsralarda arýyorum seni
ama sen yoksun, yorgun akþamlarýmda þimdi......
daðýlsýn saçlarým ,ruhum gibi darmadaðýn
ne olur tut ellerimden, yapayalnýzým
bul, kurtar yüreðimi bu ýzdýraptan
kaybolmuþ sesim hüznün karanlýðýndan
derin bir nefes gibi çekiyorum içime
toprak kokuyor teninin tuzu , hasret ikliminde
ömrümü sermeye razýyken, ayaklarýnýn altýna
terkedip gittin yorgun bedenimi yalnýzlýða,
can suyum, tükenmeyen umudum,
nefesim, hayalim, sevdiceðim....
üþütüyor bedenimi sensiz esen fýrtýna
aþk, saklambaç oynuyor avuçlarýmda
hadi sen saklan , ben sayýyorum kýyýlarýnda
geçip giden ömrümün yýllarýný birer birer,
dokunmasýn gülüme, siyahýn kasveti
kirletmesin karanlýk masumiyetimizi
yaðmurda yýkayýp, gölgene asýyorum tüm kederlerimi
yeni doðan bir bebeðin aðlamasýnda
gözlerimi yeniden açarcasýna dünyaya , aþkla
ey varlýðýmýn yitik sevgilisi...
keþke silebilsek yaþanan onca geçmiþi,
koklasam ömrüme açan tomurcuk güllerini,
gel artýk, yokluðunla yorma beni
hasret, hüznüme yaðan bir þiir gibi
seninle ýslanýyor kirpiklerim, sevgili,
vuslatýn tadýyla içiyorum bak seni........
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.