Binbir Korku İle Yaşıyorum Güneş Doğan Sabahlarımı fatmahasbioglu
Binbir Korku İle Yaşıyorum Güneş Doğan Sabahlarımı
Binbir korku ile yaþýyorum güneþ doðan sabahlarýmý; seni düþünüyorum, ne yapýyor, nasýl yaþýyor hangi þehirde diye sonra birden içim ürperiyor ya habersizce sonsuzluða giderse diye. Binbir korku ile yaþýyorum güneþ doðan sabahlarýmý; kendimi teselli etmeye çalýþýyorum baþka bir kentte mutlu yaþýyordur diye. Sonra sana yaptýklarýmý düþünüyorum; beni býrakýp gittiðin o günü, ’’ keþkelerim ve piþmanlýklarým’’ boðazýma düðümleniyor, diyorum ki kendi kendime, biz mutlu olabilirdik bu þehirde, neye yenildik, neydi bizi ayýran. Sýrça köþkler istemedim senden, sýrça köþküm yüreðimdi, vefasýzlýðýna dayanamadý daðýldý birden içim ürperiyor ya habersizce sonsuzluða gidersen. Binbir korku ile yaþýyorum güneþ doðmayan bir sabaha uyanýrým diye ben.
Sosyal Medyada Paylaşın:
fatmahasbioglu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.