HAZAN BENİZLİ BAHAR

Gönlümün daðlarýna her gün yaðýyorken kar
Yorulur kapýmýzda hazan benizli bahar

Diþe diþ bir bahisle canlar üstüne talan
Ne bilsin bir çeriyim kýyýmdan arda kalan

Zamansýz koparýlýp bir daðýn koyaðýndan
Sonra mahrum edilmek, dalýndan, dayaðýndan

Þaþkýn bir ördek gibi salýnýp azgýn suya
Zifiri karanlýkta düþürülmek pusuya

Koparýlýp içimden gidiyordum sürgüne
Kabrimi kaza kaza doðarken yeni güne

Sonra çiçekler ekip gün düþen topraklara
Okurdum birer ayet dallara, yapraklara

Oklarla vurulurdu saldýðým hayal atý
Elimiz böðrümüzde beklerken son hasadý

Bin piþman dönerlerdi her gün binek taþýna
Oysa dünya deðmezdi bir damla göz yaþýna

Dizilirken geçmiþim siyah, sarý albüme
Her dönüþte bir damga vuruyordum kalbime

Daðlarý sürüklemek urganlarla peþinden
Kolay mý zannedersin soyunmak geçmiþinden

Göðüslemek tayfunu yüzmeyi öðrenmeden
Yola çýkmak bir daha giden binler dönmeden

Yeþil bir filiz ile bir kuþ gagalar camý
Yýllar var açmýyorum ben kimseye odamý

Tanesinden ayýrýp döverim saplarý mý
Elimde yýkýyorum bütün esvaplarý mý

Taþý çatlatsa bile rahmetler yaða yaða
Aldýrmýyorum artýk ne çaya, ne ýrmaða

Bir þey deðiþmedi bak, yine yaman gündeyim
Bir damla suya hasret Kerbela demindeyim



Hayrettin YAZICI




Sosyal Medyada Paylaşın: