Saçlar siyah,gözler siyah,sözler siyah Ve o her sabah baþka bir hüzne uyandýrýr beni Verdiði acý yetmezmiþ gibi Bir insan orta yerinden bölünebilir mi? O kim bilir kaç kere yýktý kalbimi. Saçlarý,gözleri,sözleri... Baþka ellerde ufalanýrken elleri Bu kadar çok sevmem mümkün mü onu? Kalbimdeki tanýdýk yaralar, O aklýmda hiç yokken durmadan kanar. Ve gün biterken o Ayný hüzünle uyutur beni. Kollarýna alýrken bir baþkasýný Hala daha üst üste severken onu,bunu,onlarý Bu kadar çok sevmem mümkün mü onu? Gözlerim ararken siyah gözleri Söylediði siyah sözler aðlatýr beni O hiç mi sevmedi?
Sosyal Medyada Paylaşın:
asikarinca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.