HİCİVNAME

Ne imlâ biliyor ne de noktayý,
Aklýna geleni yazýyor iþte.
Mizandan habersiz çeken okkayý.
Ölçüyü, duraðý bozuyor iþte.

Teþbihte hata var teþhis yaralý,
Telmih unutulmuþ tekrir duralý,
Tenasüp tanýmaz hiçbir kuralý,
Nida bu duruma kýzýyor iþte.

Canan can evinde artýk yâr deðil,
Sin’in diþi buse koyar âr deðil,
Güller korumasýz sapý hâr deðil,
Kýymet bilmeyenler eziyor iþte.

Bülbül-i þeydâyý yalnýz kuþ sanan,
Fuzûlî sermestken içmiþ keþ sanan,
Cûþ desem gönlüme durup çüþ sanan,
Topraða aðnamýþ tozuyor iþte.

Hayat tuhaflaþmýþ sanat çileli,
Beyin at gözlüklü mantýk hileli,
Yürek iflas edip duygu öleli,
Þair mezarýný kazýyor iþte.



-------------------------------------------------

Aðnamak: Hayvanlarýn yere yatýp yuvarlanmasý
Âr: Utanma, utanç duyma.
Buse: Öpücük
Bülbül-i þeydâ: Çýlgýn bülbül
Cûþ: Coþmak, kaynamak
Hâr: Diken
Keþ: Uyuþturucu çeken
Mizan: Terazi
Nida: Þairin “ey, hey” gibi seslenmesi
Okka: 1283 gr’lýk aðýrlýk ölçüsü birimi.
Sermest: Sarhoþ
Sin’in diþi: Rivayete göre, Divan þairleri selam kelimesindeki sin harfinin diþleri sevgilinin dudaðýna batmasýn diye selamsýz geçmesine razý olurlarmýþ.
Tekrir: Sözcük ya da söz öbeklerinin arka arkaya tekrarlanmasý
Telmih: Herkesçe bilinen bir olaya iþaret edip onu hatýrlatmaktýr.
Tenasüp: Aralarýnda türlü ilgiler bulunan en az iki sözcüðün dize ya da beyit içinde kullanýlmasý
Teþbih: Sözü daha etkili bir duruma getirmek için, benzerlik yönünden güçsüz olaný nitelikçe üstün olana benzetmektir.
Teþhis: Ýnsan dýþýndaki canlý ve cansýz varlýklarý insan kiþiliðinde göstermektir.







Sosyal Medyada Paylaşın: