Önce yüzümüzü yýkar
Her gün sabah kalkýnca
Emek emek su dökeriz
Balkondaki çiçeklere
Gözümüzce bakarýz...
Köyden kente gelmiþiz
Ýçimiz yaþýl*
Kurumasýn köklerimiz
Hâlâ burnumuzda tüter
Yaðmurla toprak kokusu...
Tavýnda sürülen tarla
Çifte koþtuðumuz öküz
Karasaban pulluk
Çalý dibinde kuþlar
Karacukka çulluk...
Yaðmur sonrasý solucanlar
Topraðýn altýný
Üstüne getiren,
Havalandýrýp
Soluk aldýran canlar!
Bir kaç kök fidan diker
Çiçeklerin yanýsýra haným
Biraz nane, feslikan, biber;
Gözümüzün zevki
Gönlümüze dolmada caným!
Aslýmýz toprak
Bugün yaprak neslimiz
Kök salmýþýz çaðlar boyu
Toprak cana can
Ruhumuza neþe saçan!
Selâm sana þehit anasý
Kuzusu toprakta yatan
Solmadan ellerinin kýnasý
Dedesiyle koyun koyuna
Toprak ana, toprak vatan!
Þaban AKTAÞ
31.07.2011
(*) yaþýl: 1.yeþil, canlý, yaþayan
2.ýslak