Önce söz vardý, kelam oydu, O seslerdi, sesler harflerdi, harf kendisiydi, iyiyi,kötüyü içinde taþýyan ,tözdü, vardý, yokluk içinde saklýydý, aslýnda ikiside aynýydý, bir bütünün kendisiydi, ayný zamanda parçalarýydý, varýn ,varlýðý alýndýðýnda yoktu yokluk,hiçlikti hiçlik ise varlýðýn kendisiydi, tek olan aslýnda çoktu, ama ne karanlýk nede nurdu ezeli ve ebedi olandý o kelamdý bilinmezin kendisiydi, kýt akýllarýn, bildiðiydi, aslýnda o, tanýmlanamaz olandý,
Sosyal Medyada Paylaşın:
KESKİNZAMAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.