Issýz bir koyda her sabah
Gözlerin deðer gözlerime
Bulutlarýn arasýndan aðlamaklý
Duru gökyüzü maviliðinde
Orman kuytusu bakýþlar
Kendime anlatamadýðým
Demli çay tadýnda þekersiz
Bir eksiklik dolduramadýðým
Acý burukluk býrakýr her yudum
Sonu gelmeyen cümleler kurulur
Uzar gündüz geceye dönünceye dek
Þafaklarda yeniden baþa dönülür
Kýrmýzý gelincik tarlasý uçsuzluðum
Kalbimde narin yapraklarý esiyor
Bülbül ah-u zar dillerim suskun,
Neyleyim kahpe feleðe söz geçmiyor
Figan-ý duymaz güller yüreðim vurgun
Feryatlarý Tanrý’ya ulaþmýyor
Can tende erir için için tükenir
Göz-göze deðmeyince sevgimi ne bilir
Kalpsiz deðil buzdan heykelim
Dilim acý söylerken ruhum ezilir
Býrak ýssýzlýðýmla baþbaþa kalayým
Kýnýnda saklý keskin kýlýç olayým
Damarlarýma sivri ucu deðmesin
Hücrelerimde divane dolaþayým
Es deli gönlüm kendi rüzgarýnda
Aç yelkenini diren fýrtýnalara
Sen ki durmuþsun afat-ý tufanlara
Sil gözyaþýný aðlama
Býrak içine aksýn birgün diner acýlarým
Sen kimseyi aðlatma
BÝRGÜL AL 30-07-2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.