Sen güzel gözlü kadýn
Öyle nemli yeþil bakýyorsun
Birini mi kaybettin
Canýndan parçamýydý kopan
Tüm acýlarýný
Yeþil gözlerinde gizledin
Ne kadar uðraþsanda saklamak için
Buruk acýsý var gülümsemenin
Bulutlara sorsan söylerler belki
Meleklerin kanatlarýnda mý gizli
Hurilerin arasýnda bekliyor giden
Gelmeyecek biliyorsun seven
Kýzgýnsýn kýrgýnsýn biraz da
Bu zamansýz gidiþ küstürdü seni
Hüznü býraktý gülen yüzüne
O doyumsuz yeþil gözlerine
Sen nadide gülsün gülgünsün
Siyah gölgesi düþünce hüznün
Aklýna geliyor verdiðin sözün
oysa senin suçun deðil bu
Bir alýn yazgýsý deðiþmeyen
Karþý koymak ne mümkün
Çare yok bu zamansýz gidiþe
Küsme hayata ve kendine
Acýný gömeceksin istemesende
Önünde koca bir hayat var
Gülsün güzel yeþil gözlerin
Gül açsýn pembe yanaklarýnda
Sende sev sevil bu senin hakkýn
Unut yaþananlarý sana hatýrasý kalsýn
Zalim dünyaya yenilme
Yeterince savaþtýn
Mutluluða koþ
Dizlerinde derman varken
Gücün tükenmeden
Ver sevgini hakedene
Seni sevene kalbine girene
Kendine esir al ömrünü
Tutsaklýðýn bitmiþken
BÝRGÜL AL 29-07-2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.