Periþan sancýlarla kývrandý, ovalar, Gözündeki yaþ ,nehir oldu bana gelene kadar Þehre yaðmur indi, temmuz bakýþýnda soluðunun; Durmaz zehir ; kana karýþacak pusulasý var.. Temsili bir yalnýzlýk, gözün kapýsýna bakar, Daðlar,oy yüz sürdüðüm daðlar.. Affýný,fermanda yazmayan ;soluðum kesen, Bir cinayet þüphesiyle; aþkýmý öldüren: Daðlar..
‘’Her son, yeni bir baþlangýçtýr..’’ Ben sondum, O baþlangýç.. Ayný yola sýðamaz ki , iki cengaver.. Sýrt sýrta, omuz omuza geçmiþtik oysa Yanardaðlarýn ,sýrtýmýzda býraktýðý yaralarý.. O merhem olmuþtu,ben acýsýna su..
Kim bilir nerden düþmüþtü,o þehrin meydanýna.. Yana kavrula, döne savrula Deðdiðinde bana, Hiç görmemiþ olduðumu, fark ettim; o kadar aydýnlýk bir yüz… Yüzünü, yüzüme sürdüm ; yanaðýnda akan ýrmaðýn selinde, Boðuldu gözlerim, Gözlerim ; O’nun bakýþýndan ziyade,ölüdür her mevsim.. Can’a, tek deprem yeterdi,var etmek için, Yýkýldý binalarýmýz,kapýmýzda soysuz ayak izleri.. Çiðnediler önce O’nu,sonra beni.. Siper etti gölgesini,baþým üstüne.. Vermedi,öyle kolay ; sürülmeden ben aþk haritasýndan.. Sürdü..Sürdü.. Uzaða..Daha uzaða..
Hangi mevsim,hangi yýldý..? Hangi notanýn türküsünde; Kanaya, kanata soldurdu,sarý gülü..?_ Ansýzýn geldi,hiç sormadan ; kurmadan o zamaný..Bir öðle vaktiydi.. Gidiþinde,çýkmaz bir sokaðý biriktiriyordu zaman, Öle öle gitti; Geceydi, gitti; Karanlýktý,gitti; Yýka,yýkýla gitti…