Ayýklanabilenler, Ayýplanabilenler, Ayýplý ve ayýklanmýþ boyutlarýn içine sýkýþýp kalmýþ, yuvarlak, þeffaf, cam kürenin içinde dönüp duran ruh halleri.
Geçmiþi, ucundan tutup, sürükleyerek yaný baþýmýzdaki, sadýk gölgelerimizden birine kurban vermek çok kolay, zor olan geçmiþin bundan sonra yapacaklarý karþýsýnda, hani o en sadýk gölgelerimizi nasýl koruyacaðýmýz. hani o tutamadýðýmýz?...
Sigaranýn hýrçýn bir ýrmak gibi akan dumanýnýn tam göbeðinde hisli aynalara çarpan duygularýn týkanan anlarýnda elimde bir kadeh ruhumda bir kadeh sancýlarýmda bir kadeh var iken tutamadým...
Yüreðimin kefesinden kayýp giden hayal parçacýklarý... toprak gökte bulutlar da yerde olsa, daðýnýk saçlarýný okþayabileceðim bir yere koy desem pembe yýldýza kokunu koklayabileceðim bir yere býrak desem pembe yýldýza... Ama tutamadým ki...
Tutabilseydim eðer, geliyorum her yerimle, geçmiþimin aðýrlýðýnca masallarýmla diyecektim.
Tutamadým ki.. Ve "ama"... Tutabilseydim eðer, karanlýðýn çiçekli perdesini güneþ yedi diyecektim...
hani o tohum arzuyla açtý yaprak yaprak diyecektim.
Ama tutamadým ki...
Yüreðimden geçen bir yol, ince ince bir çizgi, bazen koptu kopacak, kopacak, görmezki, görmediki ince çizgiler ya da çizgilerden geçenler, yazgýnýn daha yazacaklarýný ve yazdýracaklarýný.
ince ince bir çizgi ayazda gibi, sanki üþür gibi, bitti bitecek sanki , görmeden, gördürülmeden, gölgelerin posasý birikince ince ince çizgilerde hayal bile olmuyor, ki...
Tutamadan geçip giderken...
Geçip giderken tutamadýklarým...
Oktay Coþar Sosyal Medyada Paylaşın:
Oktay Coşar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.