HAMMAL YÜREK

Hep iyi geliyorsun, en acýyan yanlarýmýza dediler.
Dert dolu sýrlarýný, kor gibi yüreðime býrakýp gittiler.
Ne yaparým bu ateþten emaneti hiç düþünmediler.
Nasýl taþýr saðýr ve dilsiz bir hammal, bilemediler.
Ekmek kokusu misali, sevgilerini bile çok gördüler.
Kahraman olduk hep birilerinin saklý masalýnda,
Oysa suskun figuraný oynadýk, kendi romanýmýzda.
Târumar oldu bu gönül, artýk hüzzam makamýnda,
Ýçli bir minnet bile bulamadý, vefasýzlarýn vedasýnda.
Hoþça kal deyip uzattýk elimizi son bir gayretle,
Ama sitem edip ’býrak’ dediler bizi kendi halimize.
Mahsun olduk býraktýk usulca, sessiz ve derinden,
Yine biz suçlandýk, vazgeçtik diye sevgimizden.
Ne kolay yolu seçtik, ne de kaçtýk hiç kimseden,
Sadece 10 dakika masal arasýydý verilmesi gereken...
-vedâti-
(Vedat Topuz - 22/02/2011)
Sosyal Medyada Paylaşın: