En Sade Haliyle

En Sade Haliyle

öðle güneþiyle çöken kabullenilmiþ sessizlikte
ayaðý sakat karýncayla konuþtum sanki terli susamýþ
hiçbir ayrýntýyý kaçýrmak istemiyorum sonsuz acunda
seni sevmenin yükümlülüðüyle atýyorum her adýmýmý...

duygularýmý eritmeye çalýþýyor sanki temmuz sýcaðý
okullar kapalý
çocuklar uyuþuk uyuþuk yemek uykusundalar
gene de uzaktan zamana çalým atan ince sesli oyun coþkularýyla
yüzünü güldürüyorlar bakýmsýz apartmanlarýn
sonum en sade haliyle hayatýn içinde
ve seni düþünürken...

çýlgýn temmuzla cebelleþirken baþýboþ köpekler
yapraklarý dallarýna küs aðaçlarda kuþlar moralsiz
geçkin yaþlarýyla mahallenin efendileri
limonata serinliðinde gecelere havale ederken
yorgun heveslerini...
nemli odalarda uykusuz kalmayý seçiyorum
gündüz suskunluklarýyla aðlamaklý
duvarlara sýðmýyor kalbim
senden baþka kimseyi eve almak istemiyorum...


çöpçüler tüm dünyayý temizler gibi þefkatliler
pürüzsüz huzurlarýnda özgürlüðün yakýnlýðý
karþý binaya yeni bir ev taþýnýyor
ama ev sahibesi hala dolu dolu özlemlerle yüklü
anlaþýlan özlem taþýmak ev taþýmaktan daha zor
güneþ demoklesin kýlýcý gibi tepemde güya
senin olamadým ama
kahramanýyým üþümenin...








Kaðan Ýþçen


Sosyal Medyada Paylaşın: