güneþ ýþýklarýndan utanýrken ben küllerimdeki yangýnda bile sana üþüyorum....
karanfillerim üþüyor yokluðun da her geçen gün daha çok daha çok büyüyor çocukluðum bir seni unutmayý öðrenemedim boþluðuna sýðýndýðým ürkek duvarlara..
bakýþýna hasret suskun kelimeler yazýyorum parmaklarým dudaklarýmýn ucunda titriyor sensizliðe kaç gece baðýþladým bilmiyorum dilimde sürgün kelimesi yokken ben seninle bütün sürgünleri yaþadým ve sadece sana sürüklendim..
dokunduðum tüm günler sensiz tükenirken göðsüme býraktýðýn yaram kanýyor resimlerine baktýðýnda yürekten gülmeyi öðrendim kaç ömür gizledim yüreðimdeki yangýna kaç þiir yazdým adýna þimdi vakitsiz firarlarda kayboluyorum..
Sosyal Medyada Paylaşın:
carpe__diem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.