geceleri küsmüsüm kendime kördüðüm olmuþum içimde koskoca bi boþluk sallanýr dururum kendimce içimdeki hýrçýn çocuðu susturup durgun bi deniz kurmuþum kendime yeri geldi dalgalarla boðuþtum yeri geldi sürüklendim kayboldum ay ýþýðý saçtýn dalgarýma tatlý bir meltem olup estin kýyýlarýma ozaman anladým :
dalglanmak güzelmiþ aslýnda ama dalgalanmak için sebebin olmalýymýþ aslýnda dolup taþmalýymýþ boþluklar dalgalanmalýymýþ hýrçýn deniz sen olmalýymýþým aslýn da sen olmalýsýn yaným da...
bir kördüðüm var içimde sana ve sevgine ait týpký ilk gün ki gibi....
Sosyal Medyada Paylaşın:
carpe__diem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.