Ha
ANNE
Gurbet kervanýna beni de kattý,
Ýstesem de artýk dönemem anne.
Dinmeyen hasretim ha bire arttý,
Varlýk içinde de gülemem anne.
Mesafeler kýsa ben uzaklaþtým,
Dünyalýk uðruna kýtalar aþtým,
Seninle dolarken taþtým da taþtým,
Sensiz çare nedir bilemem anne.
Bülbül için derler hasret gülüne,
Ben de hasretim o tatlý diline,
Sensiz garip düþtüm gurbet eline,
Senden baþka bir gül deremem anne.
Dünyaya bedeldir anakucaðý,
Karþýlýksýz tüter þefkatocaðý,
Sevginle ördüðün çelikten aðý,
Senin gibi asla öremem anne.
Evlât için her çileye katlandýn,
Buyüzden deðil mi anadýr adýn,
Fedakârlýkta da baþtadýr tacýn,
Bu tacý kimsede göremem anne.
Büyütürken çektin hertürlü cefa,
Halâ çekiyorsun en büyük vefa,
Hep seninle dolsam binlerce defa,
Hasreti içimden silemem anne.
Hep dersin: Anan kurban olsun sana,
Hayýr, kurban olmak düþmeli bana,
Varlýðýmla köle olsam da sana,
Dünyada hakkýný, veremem anne.
14.03.07
Ludwigshafen / Almanya
Sosyal Medyada Paylaşın:
Halis Karadeniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.