Falýn dibine zaten girmiþsin, hala kazýmalardasýn
Uzman olup da, yürekleri neden delersin?
Küfen de, o ruh’u eleyiþin de ne?
Dumanlý yüreðimi, ateþin de közlersin
El açýp da, o sahte yalvarman da kime?
Seyyah olur hür uçarsýn, dönek arz’ýn merkezine
Dudak büküþte, düþmüþsün zaten balçýðýn dibine
Hep alýþta dönersin, gel yanaþ sende
Gir gönülce, ekim’e
Jenerik yanlýþ; zirve yerine menfezlerdesin
Eriyiþte gidersin kesin, dik durmazsýn hep parafinlisin
Hiç rasat’ýn sonuca ermez ki, tepegöz gibisin
Stil bozuk, o þahika duruþ altýnda
Flu kalmýþsýn, bozuk durur her þey
Bent tanýmaz, saman çöpü gibisin
Sen de; neyin nesisin?
Leke olur kalýr kýrýlan, yok olur emeðin
Tasa olmaz gönlün de senin, mat kalmýþ yüreðin
Sýrlý fayans gibidir için, neden ki görülmez
Testiyi kýrdýrmýþsýn hala, dermaný sürülmez
Faydan; bir dirhem merhem olsa, ok diye saplarsýn
Niçin kara kaplý defterde, yüreði aklarsýn?
Saka düþmaný mýsýn suyu, ciðerden saklarsýn?
Ruh sýkýþtýran kemgöz gibi, içimde patlarsýn
Þeytanca yan gelir de yatar, kendince vaklarsýn
Sýzý sarar, yaralý þu bitkin yüreðimi
Ýçine düþüþün, derin be gülüm
Her an çöktüðün; o ak bahtým, karardýkça çürür
Bu zaten, bir hain zulüm
Ýçinde, kurtlar yürür
Yürek yosunlu; kayarsýn sonra, çok iyi düþün
Altýnda kalýrsýn da, kalkamazsýn
Çok kötü olur, tepe üstü düþüþün...
Bu günlere, ne zor günlerden biz geldik
Düz yolun yokuþu, çok zordu be zalim
Dað taþ demedim, menzile yöneldim
Uðruna da, hep tepelendim
Onca yýkýlýþýn; mükâfatý bu muydu be, hani nihai çözüm
Yýk istersen, zaten hayatýn sonu ölüm
Hedef tahtasý yaptýn, þu garibin saf gönlünü
Ýstemlerden, kovulduk
Diktin karþýna, sevgiden aldýn zevkini
Gez, göz, arpacýk oluþta da, çok berbatça vurulduk…
(27. 07.2011)AZAP
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Sonrada görme görsen ne olur! -Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin mucizesi… VATAN ELDEN GİDİYOR...! Ahlak güzel , olmalı! Bir nebze gönül “emek-güven-vefa-sevgi ve dostluğu” taşımıyorsa aşkı göremez... -Bir sen göl misali toplandın yüreğim de… -Dert üstüne dert sundun… Nerde kaldı Hakka verdiğin söz... Bıçak sırtı duygular, doğruyorlar içimi! Affet beni baba ne olursun, anla oğlunu!