saati gelmiş bir idamın ayak uçlarına bıraktım gelincikleri

gün doðumunda ’vira bismillah’ diye çýkmýþ balýkçýnýn
teknesine aðýna takýlmýþ yüzlerce balýklarý
tekrar ucsuz bucaksýz maviliðine býrakmak
martý çýðlýklarýnýn arasýnda................



demir bir kafeste avutulmuþ bir bülbül
rengarenk uçurtmanýn peþinden salmak maviliðine


yüreðim;
birkaç parmaklý bir mapushane köþesinde
hükmün yapýlmasýný bekliyor.
saatin tik taký aðýr aðýr ölüm ýslýðý çalmakta.
Þehr-i Ýstanbul’a en taze çiçeðini baðýþlamakta Emirgan .
bir çocuðun gözlerinde kutu kutu bayram sevincini görmek,
Eminönü Yeni caminin avulsunda güvercinlerle koþturan göz bebeklerimde
sesinin tanýdýk bir yerinde kör düðümlendi kalemim.
zaman aldý dudak kenarý cümlelerimin büyülüðünü.
hiçliðimi bertaraf etmiþken
beni anlatmaya çalýþan mýsralar,
bedenin katline vacip sayýp, soyundular.
çoðul yanýmdan yüreðimin tenha yerine buldum seni
yedi tepeye uzanmýþ acýlarýmýn terk ediþine bir adak adadým gece ayazýnda.
mutluluklar doðurdum(n) sancýsýz,aðrýsýz
körpe sevinçler ektim çorak buðday coðrafyama
seni sevdikçe hep çiçeklendim.
sana,yaþamaya...........


porþemen kaðýdýn içinde saklý yüreðinin ayak izlerinden yürüyorum
ve
adým adým yaklaþýyorum sana
soluðun(m)un en sýcak halinde
nefesinin serinliðine býrakýyorum kendimi.
toparlansýn, kalemim sarýlýr sana
býraktým, içimdeki bütün tasalarý.
gümüþ pullar ayak uçlarýnda teker teker serpilirken meyleniyor gece
zemzem miktarý huzur mintanýnda býrak yüreðimi.



ism-i nazýmýn altýna bir gül miktarý kapý aç.
senin olmaya geliyorum ey þehr-i Ýstanbul .

Emirganda bir çýnar aðacýnýn kuru gövdesine
yazýlmýþ
peri masalýndan geliyorum, çocukluðumu heybeme katarak
üstüm baþým özlem kokarken
ayaklarýmýn baðý çoktan çözülmüþ.
kan revan bedenimi guslettiriyorum Ýsmail’in ayaðýyla deþtiði toprakta
yeþil bir koruda aþkýna sarhoþ olmuþum.
azýðým özlem,
kana kana içiyorum kutsal suyunun azizliðini.
boþalan bardakta durmadan seni dolduruyorum yüreðime.
býçak misali yüzümü kesen hicranýnda bir sem þavkýnda
savruluyorum ulu ortalýklara .




kapý eþiklerinde yarým býrakýlmýþ senli cümlelerim
bir fiske asfinik kokulu kaðýtta
binbir gece masalýna koyuluyorum Kýz kulesinde .
satýr satýr durmadan,
dinlemeden geçiyorum sýrça köþklerine giriyorum
yaramaz çocuk gibi sabaha kadar koþuyorum Gülhane parkýnda


Eminönü kýyýlarý vuslata gebe bir denizin ortasýnda býrakýyorum neþteri.
umutlarým bende,
özlemlerim bende.


bir kayýkçý barýnaðýna dayanmýþ çocuðun gözlerinde görüyorum
koca Marmara’yý
göçebeliðim sende resmedilirken ben sana büyüyorum þehr-i Ýstanbul
filizlenen beyaz orkideler var yüreðimin cennetinde
lâlliðimde yitirmiþ bir çalar saat oluyor Galata Kulesi.
içimde birikmiþ nice sözü astým duvarlarýna
sýraya geçmiþken cümlelerim kalabalýk her söz.
avazým çýktýðý kadar sarýlýyorum sana .
baðýrmak delice, nefes nefes kalasýya kadar
surlara vurup vurup aþacak Hýzýr’ýn kuvvetli bir nefesin içinde
peyderpey dolanýrken
yakýlmýþ, yanmýþ yüreðim var sana þehr-i Ýstanbul
içimde lût gölü sus’kunluðu hicrana
içim yanardað
ama
kusamýyorum.
dýþýnda közler birikmiþ yanýyorum diyemiyorum.
susuyorum,
tuzlu sular bile sus pus öylece.
sensizlik ne zor þehr-i istanbul.
içim, dilime dolanmýþ sözcükleri düðümlüyor yavaþ yavaþ.
Tenðri 32 harfi baðýþladý bana .
kana kana içeyim seni Marmara
dudak kenarýnda bir hayat sürgüne gidiyor, Fizana
harf har susuyor zaman
akrep ve yelkovan kanatýrken dudaklarýmý
beni sana baðýþla þehr-i Ýstanbul.

saati gelmiþ bir idamýn ayak uçlarýna býraktým gelincikleri
umutlarý yetim kelebeklerin kanatlarýna astým,
mavi eteðinden salarken biriktirdiðin ýlýk meltemleri.
sana sývazladýðým bir yüreði yokluðun yoksulu lehçeme .
ezberleyim seni bir ucundan diðer ucuna kadar .
ve
varolma orucumun iftarýnda senin koynunda açayým þehr-i Ýstanbul
baþlayayým sonsuz güzelliðinle.
senli cümlelerimi iki dudaðý(n)mýn arasýna kundaklayýp
senli bir mutluluða yol aldým ben iki gözüm .

gordion
27/07/2011


Sosyal Medyada Paylaşın: