Tanýdýðým yolcular tepetaklak gidiyor sanki Ýçimde bir ah sesi Kan çanaðý güneþ ateþini çekse bari Hamdým piþtim hamlýk da bitti Çölde kum misali susuz kaldým Üç çiçeðim vardý onlar da terk etti Bað bozumundayým umutlarým döküldü Bunun adý yürek sancýsý Yýlaný da bilmez yalaný da Acý hep acýr kalýr sancýsý...
Havva SOYAK 26.07.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
havva soyak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.