Akþamýn diline pelesenk olunca hüzzam makamý
Rahvan atlar misali nal tutuyor gözlerin
Efkarým þahlanýyor, baþým dumanlý
Bir ýssýzlýktýr, sarýyor dörtbir yaný
Kederim keyfe muhtaç/ki ellerin ellerime hekimsiz ilaç
Müebbet bir türkü iken, ömür denilen sazda
Milim milim eksildin, her nefesde her hazda
Deðilmi ki, herkesin acýsý sevdasý kadar
Býrak sarsýn göðsümü, en onulmaz aðrýlar
Býrak yýldýzlar sönsün, hatta aðarmasýn tan
Kirpiðin deðmiyorsa yüzümün sen yanýna
Zannetme ki cehennem, yalnýz ahirette var
Martýlar havalansýn,çýðlýk sarsýn afaký
Þaraptan caysýn hayyam, dolsun kadehe raký
Su testisi dediðin, su yolunda kýrýlýr
Bilme/sen
Ayyaþ gecelerin hesabýný, mehtaba sor aya sor
Derya olsa söndürmez, içimde öyle bir kor
Söylesem sesim eksik, nefesim kýrýk gitar
Hayaller prangalý, ufukta emsalsiz bir hüzün
Her gün baþka düðümleniyor o emsalsiz yüzün
Suskunluðun mavzer sýkýyor mabedime
Deðilmi ki derman derdin içinde gizli
Býrak savursun rüzgar ta maðripten maþrýka
Býrak tüm kehanetler hayra yormasýn düþü
Basiretsiz yürekler bilmemiþse kadrini
Kabahat sende deðil kapat çilehaneni
Aþkýn esrarýndan þems kýlmadý mý secde
Kandiller bir bir sönsün,güneþ biat etsin fecre
Al elmaya taþ fýrlatan çok olur
Duyma/sen
Gözlerin iken son durak, þimdi her nazar çýkmaz sokak
Zemheri vuruyor aþka, yalanlar çýrýlçýplak
Tuhaf bir seyreltiyle üþüyor avuçlarým
Ve ben aslýnda en çok benliðime düþmaným
Sebepsiz deðildir elbet hiç bir ecel
Zira sala okunmaz kat-li vacibe
Yalýnayak bir temmuz geçerken mevsimhaneden
Deðilmi ki kördüðüm oldu, o en masum hevesler
Býrak uðramasýn derman, derdimin otaðýna
Býrak hiç bir kumsalda kalmasýn ayak izim
Kör býçaklar geçsin gecelerin böðründen
Boncuk boncuk dökülsün bulutlar gözlerimden
Bir yýldýz kayarken masmavi göðümüzden
Arpa eken buðday biçmez
Gelme/ sen
Rukiye Küçük
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.