KIRMIZI BİSİKLET

Kara betondan bir merdivenin baþýnda,
Eller,avuç içleriyle çeneyi kapatýrken,
Zayýf ve sivri dirsekler,dizleri delecek sanki.
Hayatýnýn tüm renklerine karþýlýk,
Diz kapaklarýnda biten pantolonu siyah beyaz.
Diz kapaðýndaki kabuk tutan yaradan baþka;
Dert edilecek hiç bir þey yok.
Tamam.Birde vitrindeki o kýrmýzý bisiklet,
Hem de büyük bisikleti, hani þu önde demiri olanlardan.
Neden sünnetini beklemek zorunda ki sanki?
Dayýsýnýn oðlu Hasan’a almýþtýlar sünnetinden önce.
Dert buya iþte ‘’Kýmýzý bisiklet…’’
Kim bilir? Belki de kýrmýzý bisiklet ilk özlemi.
Hayatta zaten sebep arar sabrý öðretmek için.
Hiç bir þey bulamazsa bir kýrmýzý bisiklete hasret kalýrsýn.
Büyümekse ,kýrmýzý bisikleti çoktan kýrmýþ olmaktýr.
Diz kapaðýnda bir tek bile bisiklet yaran yoksa?
Söylermisin;
’Kim inanýr bir zamanlar çocuk olduðuna?
Erkan ÇEVÝK/OCAK 2006
Sosyal Medyada Paylaşın: