Ellerim kelepçeli, ayaðým prangalý, Ateþ dolu hücredir yurdum hatýrýn için. Özgürlüðü yakarak kül edecek mangalý, Yüreðimin göðsüne kurdum hatýrýn için.
Koskocaman çocuksun, oyuncaðým elinde, Sözcüklerin anlamý ters dönüyor dilinde. Aðýr aksak yürürken sevdamýzýn yolunda, Kaç tane dostum varsa vurdum hatýrýn için.
Sabrýmý halý yaptým, öfkeden sele serdim, Deli dolu rüzgârdým, fýrtýnalý eserdim. Kim derdi ki, dut yemiþ bülbül gibi susardým, Ahrazlýðýn sýrrýna erdim hatýrýn için.
Bu kadar zalim olma, esirin de hakký var, Feryadýmý anlatýr dinlediðin þarkýlar. Kýskançlýðýn dinsiz de, gözlerin namaz kýlar, Dergâhýnda mihraba vardým hatýrýn için.
Bildiðinden þaþmadan zulmetmeye devam et, Elbet bir gün kopacak beklenmeyen kýyamet. Ne kadar diz çöksem de dilenmeden merhamet, Kýl boynumu cellâda verdim hatýrýn için.
Mehmet Nacar Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet_Nacar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.