Ardýndan seneler geçti; Mazinin derinliklerinde kaldý, o en güzel hatýralar. Meðer unutulmuyormuþ, ilk aþk, ilk göz aðrýsý, Ama artýk neye yarar... Þimdi saçlarýmda aklar, yüzümde derin çizgiler, Koskoca bir ömür böyle geçti, böylesine de gider... Sensizliðe mahkum olan kâlbim kýrýk; Dudaklarýmda ise her gün böylesine hýçkýrýk. Avuntu ederek mazide kalmýþ günlerini, Koskoca ömrünü böylesine tüketmiþ olan ihtiyar, ben... Dudaklarýmda ki isim, unutamadýðým o vefasýz yâr... Ama yine de gönlüm, Geçmiþ günlerin hatýralarý ile bahtiyar.
17.06.2004 Erman Ulusoy Kýrklareli
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ermanulusoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.