YALNIZLIĞIM

Akþam günün üstüne iner de perde perde
Kedere meze diye ezilir yalnýzlýðým
Bir efsuna dalarým vaktin durduðu yerde
Gönlümün tuvalinde çizilir yalnýzlýðým

Hasret atýþý baþlar sol taraftan niceye
En derin yerden sýzlar bir kan damlar heceye
Vurulmuþ duygularla karýþýr da geceye
Kurtulur esaretten çözülür yalnýzlýðým

Duman da dalga dalga geçer garip baþýmdan
Uyku bile uðramaz ýslanýr gözyaþýmdan
Acýyý ekeleyip bir kaç lokma aþýmdan
Yutamam boðazýma dizilir yalnýzlýðým

Sessizliði demlerim dünya denen bu hana
Gece ile gündüzün deðiþeceði ana
Tan yeri aðarýrken o büyülü zamana
Nemli bir sabah gibi süzülür yalnýzlýðým

Yönümü çeviririm tek mukaddes aleme
Ruhum hep uzaklarda teslim olmuþ eleme
Sükütü doldururken ucu kýrýk kaleme
Bitmeyen þiir olur yazýlýr yalnýzlýðým

Gönlümde iklimlere hazan düþerse nasýl
Kýþ da bendeki bende hem vakur hem de asýl
Baharý bekliyorken ömür biter velhasýl
Derin bir mezar gibi kazýlýr yalnýzlýðým

Ayþe Kadýoðlu Yýldýz

Sosyal Medyada Paylaşın: