Yoruldum Be Usta
Seni ben o kadar sevmiþtim ki çok
Tahmin edemeyeceðin kadar çok
Bu sevgiye layikmisin bilemiyorum
Keþke hiç tanýmasaydým diyorum
Çýkmýþtýn bir anda karþýma
Vurulmuþtum birden ben sana
Giderken sen baka kaldým ardýna
Aðlýyorum sensiz dakikalarýma
Bir gün gelir beni anlarsýn
Benim gibi belkide sende aðlarsýn
O zaman beni çok ararsýn
Kim bilir belki bulamazsýn
Alýnýyorsun galiba, artýk yazmam usta
Laf etmedim etmem þerefsize puþta
Koþturuyorsun beni yeniþte ve yokuþta
Uslandým, yoruldum yeter be usta
Artýk benimde kalmadý dermaným
Kaderde var anlýma yazýlmýþ fermaným
Sensiz daralýyor sýkýlýyor bu caným
Yorma bu acemi çýraðý be usta
Çýraðýn derdi çok büyük usta
Ben mecnunun boynu bükük be usta
Amacým deðildir asla kötülük
Taþýnýr mý bilmem böyle aðýr yük
Vallahi billahi sýkýldým be usta
Rahman Fidan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.