Dualarınla Yaşıyorum

Yoksun yine.
Gözlerimdeki fer ölgün,
Nisan yaðmurlarý kirpiklerime sürgün.
Düþlerimden sana koþmak istesem ,
Iraklaþýyor adýmlar içimde.
Ne zaman umutlar çizsem gözyüzüne
Bir çocuk aðlýyor avuç içlerimde.

Hasretinde,
Ýlk miydi dudaklarýmýn kuruluðuna
Közleri su diye serpiþim ?
Son muydu kurtlanmýþ yaralarýma
Acýlarýný merhem diye seriþim ?
Bilemiyorum ey yâr.

Kelimelerim,
Güneþin avuçlarýnda bize aðlýyor.
Islak gözyaþlarým hiç dinmeyecek.
Biliyorum bu hasret de bitmeyecek.
Sana kavuþmak için,
Kaç kez denedim oysa ,
Kum saatinin belinden akan
Zamaný "senin gözlerinde" durdurmayý....
Kaç kez denedim ,
Zifiri gecenin kirpiklerini koparýp
Karanlýklarýna " yýldýzlarý " doldurmayý....

Bozkýrlarý emzirirken yaþlarýmla,
Aldýrma sen bana ey yâr.
Dünüme acýlarýný ,
Bugünüme sevdaný ,
Ömrüme adýný mühürlemiþken
Nefesim diye seni soluyacaðým.
Uzaklarda olsam da,
Dualarýnda senin için yaþayacaðým.

Sevdamýzý Ahirete saklarken,
Kýrýlsýn hükmün ince kalemi artýk
Vuslatýn son müebbetine..
Hecelerimi hasretinde yitirmiþken,
Dilin oldum artýk,
Söyleyemediklerine gebe...
Sosyal Medyada Paylaşın: