Bakma Sen Kusuruma.

Dur hele yâr, konakla kalp kapaklarýmda..
Kusura bakma, biraz bakýmsýz, hayli yorgun haldeyim;
Ortalýk da daðýnýk, giren çýkan belirsiz ama rahat ol, saðlam yerdir...

Bakma sen güvenimin rutubet kaptýðýna,
Ýçinen kopup yüzüme çarpan samimiyetini görmeyedursun,
O vakit salýna salýna ortaya çýkýyor.

Bakma sen uluorta sevdiðime,
Utangaçlýðým, en fiyakalý samimiyetimdir benim.
Avlusuna býrakýlmýþ ciddi ayrýlýklarý var içimin;
Bir selâ daha okunmasýndandýr geriye gidiþim..

Bakma sen parmaklarýmýn kusuruna,
Ýþgüzâr olamadýlar hiç, içten geleni dýþa taþýma konusunda.
Yorgun olmalýlar, milim milim gezdikleri için yüzünü..

Ýkrâm da edemedim ya þöyle bol sadakatli bir sevgi.
Olsun,
Buralarda soluðun kaldý, kokun sindi...
Soludukça solu/ma tembihlerim seni sevmeyi,
Sen kal saðlýcakla.

[H.H]
Sosyal Medyada Paylaşın: