YOKUŞ
Bakýþlarýn görülmemiþ bir tufan,
Seller coþturur, yaðmurlar saðnak...
Ýçime ölümden tohumlar saçan
Yelleri estirir ki
Yasaklanýr yaþamak.
En mavi sularda bulubur saflýk,
Yaz yaðmurlarý gözlerinde gömülü,
Ýçimde birikir ölümsü bir yalnýzlýk,
Hazanla karþýlaþýr her kelebein ömrü.
Sevda yüklenmiþ bütün bulutlar,
Hançer gibi deler topraðýn göðsü,
Döküldükçe biter bütün umutlar
Gözünden gönlüme akýnca o sonsuz döngü.
Ýþlenmiþ benek benek bir al yazmada
yollarý gözleyen bir kýzýn duygularý.
Siyah renk, gecelerdir yüreðe dert çizmede,
Beyazlarsa anlatýr alaca þafaklarý.
Resimler, geceleri düþmez ellerden,
Ýlahi duygularý þeytansý koyuluk bezer.
yaprak gibi sallanýrken hazan yelinde
Ýçimde alevden bakýþýn gezer.
Eskimiþ bir yelkenle ummana çýkýþ
Ve naðmeler olur yürekten söze,
Gezdiðim bir Ýlahi yokuþ,
Yokuþ ki baþtan sona bürünmüþ köze.
Aþk, eskimiþ bir yelkenle ummana çýkýþ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.