saçma-lık

taþýnamýyorum kendimden
sýkýþýp kaldým bir cismin içinde
delirmiþ kuþlar gibi
pencerelere çarpýyorum
kenarlara, köþelere;
iyice zývanadan çýkýyor
kendi gözlerimi oymaya yelteniyorum
karþýma çýkan insanlara saldýrýyorum sonra
elektra tutuyor, bir labirentin içine fýrlatýyor beni
orada ilkokul öðretmenimi arýyor,
kimseyi bulamýyorum, sisli puslu bir havada
yanýmda bekleyen siyah bir yavru kediden baþka
kendime acýyorum modern hüzünlüler gibi
ne kadar sokak kedisi varsa ben.
sanki karanlýk bir film çekiliyor da
vizörden seyrediyorum kendimi ayný anda
bir mýsýrým tanesiyim ben kýzgýn tencerenin içinde
derse geç kalmýþ bir öðrenciyim ayný zamanda
kim olduðumu unuttum anne
dans ediyor kalbim hýzlý bir ritimde
güneþ randevusuna geç kalýyor bak gene
boðazýmda görünmez bir el
ýþýk yalvarýrým kendine gel
emel evden çýk
ali kýzlara bak
-ma.

Sosyal Medyada Paylaşın: