Güneþe asýlmýþ terazinin bir gözü
elle tutulmaz, gözle görülmez
ateþli bir aðýrlýk çökerse içinize
bastýkça geceyi ay
tanýmsýz bir haller oluyorsa size
yangýn bacayý sarmýþ demektir
gayrý kurtuluþunuz yoktur aþktan…
Ay ise yükselen yüceden yüceye
ne yapsanýz nafiledir
kaptýrmýþsýnýzdýr gönlünüzü geceye
sancýsý aðýr zamanlara gebedir gelecek
artýk gönül deli divane
pervane adlý bir böcek…
Daðýtýp gecenin yataðýný yorganýný
aþkýn hallacýyla gökyüzüne darmadaðýn
buluttan buluta saklandýkça ay
saklambaç oynardýk gecede sen ve ben
eflâtun, mor, sarý, turuncu
al, yeþil pembe
yüzünde boyanýrdý düþler
hâlesiyle ebemkuþaðýnca rengârenk…
Yerden göðe bir yol yapardým
yüzüne bakýp gözlerimi kýsýnca
ýþýklý bir tünele kapardým seni,
hilâlinden on dördüne,
ilk dördünden son dördün’e
elde kâðýt kalem, gülden küle,
külden güle döner durur
aþkla baþýmda devr-i âlem…
Þaban AKTAÞ
23.11. 2009
(agss)