Sakla beni ey rüzgâr geceye yenik gözde
Karanlýðýn koynunda saðýlýrken hicabým
Nefes almak mümkün mü dolaþýrken bu közde
Hakkýmý arýyordum duyulmadý hitabým.
Sakla beni baðrýnda sarsýlmýþ topraklarýn
Dokunmasýn gözüme uzakta kalsýn yarýn.
Sakla beni ey rüzgâr yorgun düþmüþ düþlerde
Bakýþýma sarýlsýn yerde ateþin dili
Rehin kalsýn umudum yýrtýlan gülüþlerde
Ne dost gelsin aklýma ne yaren ne sevgili.
Sakla beni sansürlü hecelerin içine
Katran kuyusu gibi gecelerin içine.
Sakla beni ey rüzgâr kalbi kýrýk kemanýn
Telleriyle sararak tozlanmýþ gövdesinde
Tutayým ellerinden bir hamlede dermanýn
Uçayým mavilere en yüksek perdesinde.
Sakla beni ne olur merhametsiz canlardan
Býktým usandým artýk vicdansýz insanlardan.
Sakla beni ey rüzgâr cenderede her yerim
Kelamsýz dudaðýmdan dökülüyor isyanlar
Ýftiracý düzenin hedefinde defterim
Zamansýz bayram yaþar gam seline koyanlar.
Sakla beni bu yardan akýyor düþüyorum
Ört üstümü sevginle yokluktan üþüyorum.
Afet Ýnce Kýrat
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
AFFET BABA DESEM Kİ... KARA GÖZLÜM RİCA EDERİM BAYIM YAKARIŞ SAÇLARIN, AH O SAÇLARIN! HEY BİNGÖL, YAYLA DERE! VEZN-İ AHAR SARMAŞIK MEHMET’İM