Bir akþamüstü Bu kez sen gel bana Penceremden girsin ayak seslerin Yüreðim aðzýma gelsin Aklým del’lensin Annemin deyimiyle Þeb-i Yelda’yý yaþayalým seninle.
Ne bileyim Çýk gel bir akþamüstü sahile Nazým’ýn Gülhane Parký’ndaki Ceviz aðacý halinde Kaybolup gidelim O kalabalýðýn içinde
Çýk gel bir akþamüstü diyorum Ve seni kendime gömüp Yok etmekten baþka çarem yok sanýyorum
Bir bencillik deðil bu Sadece Seni bende Beni sende Yeniden var etmek istiyorum Ki Ettiðimi de sanýyorum
Gel gör ki Ne zaman seni içimde saklasam Bir parçaný çeker alýr dalgýnlýðýn
Bende bir yarýn Bir yarýn nerde?
Huzursuz dokunuþlarýn Yarým yamalak nefeslerin
Yapma bunu, bizi yorma! Kýþýn sonu bahardýr Ki Hangi gece ermemiþtir sabaha? Korkma!
Korkma! Bir akþamüstü çýk gel bana Gecemiz olsun Þeb-i Yelda…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüseyin Akdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.