Önce verilen bir hediye sana, Ellerinden tutar, bahçelerde gezdirir. Ne zaman baþýn sýkýþsa, koþmasan da ona, Bir iksir içirir, çýkarsýn ferahlýða.
Ham meyva ise vardý mý olgunluða, Menbaý sorar, nedendir bu lütuf sana? Nefs ile þeytaný defedersen sevinir, Allah dersin, yüzünde tebessüm belirir.
Derken, çöl olur bahçe, sesi gelir göremezsin, Ah edip inlesen, gurur ve kibir yetiþir, Gölgeden bir ordu ile ,yüreðin kemirir. Su bulsan içemezsin, yetiþ desen dinlenmezsin.
OKTAY YILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehlikam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.