mahkumum sarhoþluðuna gündelik parçalanma kampanalarýmýn detone kahkahalarýmýn arkasýna sýðýnan ayyaþ mülteciyim deniz içer rüzgar solurum bütün sýnýrlara inat kallavi toprak doyamaz damarlarýmýn tadýna kanýmda yeryüzünün tüm renkleri yokluðundan baþka yurt bilmem özlemin harici eþya kanýrta kanýrta açýlacak birgün göðüs kafesimde boþluðun...
þubat akþamlarýnýn öksüz ev ýþýklarýyla avunduðum bedbaht rastlayýþlarýn mecburiyetinde eskidiðim ve bütün köþelerde ortasýnda kalýyorum suskunluðumun hayýrsýz bekleyiþlerle izliyorum kuþlarýn çocuk yüzlü mevsim aðýrlayýþlarýný...
cemreler yorulurlarsa belki giderim ama sanki bu can hýraþ telaþ bu uðultusu yaþamak adlý çaba sýrf seni düþünmem için mevsim huylum iklimine alýþtým kýyamam göz kapaklarýna hadi uyu senin yerine de beklerim o hiç gelmeyecek olaný...
Kaðan Ýþçen
Sosyal Medyada Paylaşın:
kagan_iscen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.