acýsýyla tatlý bir hüzün
yitirip yitirip seni bulmak,
bir körebe oyunu
aynalarda sýr olup
sýr içinde kaybolmak...
katýþýksýz, safi sevgi sevinç
çayýr çimen
çiçekli bahçelerde
misket gözlerinde çocuklarýn
gülerken aðlayýp
aðlarken mutlu olmak...
suskun aþklarýn dili,
durgun akan
uzun bir nehirdir sanýrdým,
yanýlmýþým,
doyarmýþ öfkesine bulutlar
nehirler kururmuþ
yüze çýkarmýþ denizin dibi
tutulurmuþ güneþin dili...
sarýlmak varken kucak kucak
sert esermiþ poyraz
yapýþýrmýþ dilin damaðýn,
aynalar hep vurdu bizi
hep vuracak...
geçmiþ olsun yaþanmayan aþklar
öpülüp koklanmayan saçlar
geçmiþ olsun sevgili,
güle güle gülüm, güle güle
hoþ geldin ayrýlýk;
darasý ölüm,
bile bile gülüm, bile bile
aynalara sesleniyorum; lâdes!
Þaban AKTAÞ
23.06.1997