Gece bir kýsrak gibi asil, duygunun tüm kývrýmlarý þehvetli, öpüþlerim yankýlanýrken, gözleri kapalý. Nefes sesleri hayal treninindumanlarýna karýþýyor, sanki çok uzaklara, mutlu düþlere seyahat gibi, coþkular aðarýrken, raydan çýkýyoruz, o kendi rayýnda, ben kendi rayýmda. Tüm çýðlýklarýn izi kaldý, gökkuþaðýnýn arasýna sýkýþtý, oysa karanlýkta gözükmemiþti mavisi gözlerinin. Teni yalansýz bir istekti, aritmetik hesaplar yapmadan, hiç bir þýkký olmayan, ya da oldurulmamýþ. Bitiþlere ihtirasýn lekesi bulaþtý bir kere. Ýkili bir günah oyunu, yapýþ yapýþ, bir zevke adak. Gece bir kýsrak gibi asilve seviþmeler rüzgar oldu, kimliksiz, nedensiz…
Oktay Coþar
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oktay Coşar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.