KUZUM

Bir kuzucuk can vermiþ,can vermek deðil, canýna kýymýþ...
Anasý periþan "kuzum" diyor ,
"Kuzum ne yaptýn ? Hem ciðerimi yaktýn ,
Hem de öbür dünyaný "
Ah be , kuzum ah ! ne derdin vardý da anlatamadýðýn...
Anne yüreði bu, figan ediyor ,baðrýný dövüyor.
Göz yaþlarý sel ,aðýtlarý dinlemeye yürek ister.
Siz anne misiniz ? Bilirsiniz ozaman .
Dokuz ay canýndan ,kanýndan beslediðin ,
Yetiþtirip büyüttüðün ,fidan gibi bir delikanlý ...
Of be of! Yazmak çok kolay ,
Ama kulaklarýmda halen,
Baðrý yanan ananýn" kuzum" deyiþi.
Hayatta en acýklý ses ,"iþte bu "dersiniz.
Bir annenin evladýna yaktýðý aðýtý dinlemek istemezsiniz.
Hüzün ,acý ,yokluk içinde büyüttüm kuzum, ben seni ,
Neden yavrum ?Nerelere býrakýp gittin ?
Hiç mi ananý ,arkanda býraktýklarýný düþünmedin a kuzum !
Beþ ay sonra sana kýnalar yakýp ,düðün yapar gibi asker edecektim kuzum
Kuzucuk duymaz ki !Artýk ne kadar baðýrsan da, çaðýrsan da anasý,
O çoktan yeni mekanýna elleriyle hazýrladýðý
"Gerçek dünyasý"na göç eyledi.
Bir hayali varsa, yýrtýk resmi, kokusu sinmiþ üç, beþ giysi...
Elinde; kuzusundan yadigar kalanlar
Haydi! Þimdi aðla, bir bu akþam deðil, artýk ömür boyu yanacaksýn kuzuna...
*BÝNNUR DOÐAN*
Sosyal Medyada Paylaşın: