Korkuyorum, nefes aldýðým her günden, Korkuyorum ben, neden olduðunu bilmeden. Annemin sýcacýk kokusu dýþýndaki dünyadan, Korkuyorum, ölmekten, birþey baþarmadan.
Sanki gökyüzü düþman bana, yollar, insanlar, Haksýz yere, hapse girmiþ gibi hissediyorum. Ne kadar belli etmesem de onlara, Ben galiba yaþamaktan korkuyorum. ...
OKTAY YILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehlikam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.