Kar tanem... Usul usul iniþin gözlerimin önünde semadan. Ne kadar naiftin, ne kadar ince. Bir saz semaisiydi dinletin. Sensizlik; bir diðer adý olsa gerek gurbetin. Fýsýldarken rüzgar kulaðýma geleceðini, En kocamanýndan açardým ellerimi, Sen düþme diye...
Al al olmuþ yanaklarým gök kubbeye bakarken. Milyon kere selam etti melekler, baþucuma konarken. Er saatte buz tutan yalnýzlýðýmý, Lema’n ile çözülürken yakalarým. Kaskatý vücudum ayaðýna yol olur, Mest olurum sen üstümden geçerken. Ah etmem, figan etmem, sorsalar neden ? Tek bir cevabý var, sen küsme diye...
Nasýlda ak olurdu, katran kara düþlerim ? Her gece sol yanýmý, gülüþünle süslerim. Bir an gelir geçerim alemin rüyasýna, Sarý sarý çiçekler papatyalar dererim. Necis þeytan sen var iken musallat olmaz bana. Abdestimi elindeki ibriðinden içerim. El tersiyle itilir sana bedel ne varsa, Baþka lazým aranmaz, sen varsýn diye...
Baþaklar boy verirken kara toprak üstünde. Bir gelincik peydah olur yeþiller arasýndan. Vuslatýn habercisi kýrkikindiler. Nasýlda süzülürler iki kaþ arasýndan. Bir damlanda boðulmazsam, yalancýnýn biriyim. Yazmana oya olur, güller açmýþ yüreðim. Gözlerim yolun bekler, kapanmaz bir saniye. Seher vakti bülbül ötmez, seni uyanýr diye...
Kar tanem... Usul usul iniþin gözlerimin önünde semadan. Dilimde þehadet, içerimde sen. Erisin ellerinde yüreðim. Sana gelen bu sesim, sondan önceki sözüm Görmez senden sonra, boþ bakan iki gözüm. Nurunu ferlerinin içinde kandil eder. Hiç kimseye göstermez, sen korkar diye...
Sosyal Medyada Paylaşın:
ferromuratti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.