Bir iki hatýran var, elimde senden kalan,
Onlarý da yanýnda alýp öyle gitseydin.
Varlýðýmý kaybettin, hayalimle oyalan,
Þöyle dönüp maziye dalýp öyle gitseydin.
Git diyorum ne olur, dönme artýk hiç geri,
Kâbus oldun dünyamda, zindan ettin her yeri,
Baðrýmdaki bu yara söyle kimin eseri?
Ey vefasýz! Bir merhem çalýp öyle gitseydin.
Kapat perdelerini, bir daha çýkma cama,
Güneþ olsan istemem, girme artýk odama,
Mademki mahkûm ettin, derde, kedere, gama
Kapattýðýn hücreden salýp öyle gitseydin.
Ne olur býrak beni kaderimle baþ baþa,
Verdiðim emeklerin tamamý gitti boþa,
Þimdi nerde ve nasýl istersen öyle yaþa,
Ýsterdim ki yanýmda solup öyle gitseydin.
Zamansýz balta vurdun dalýma budaðýma,
Kirpiklerin ok edip dayadýn þakaðýma,
Bir damla suyu bile çok gördün dudaðýma,
Son nefeste yanýmda olup öyle gitseydin.
Fikret CENGÝZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.